Beton cire kleuren zijn wat mij betreft een overbodig concept. Het mooie van beton is juist dat het heel erg simpel is. Vaak zijn het de simpele dingen die we het beste begrijpen maar ook waar we het meeste van leren. Ik kan tienduizend keer horen dat ik een dramaqueen ben maar pas als ik het zie in een televisie zie valt bij mij het kwartje over hoe ik me moet gedragen. En dan doe ik het ook opeens. Je hebt ook nog een ander principe van simpelheid. Vaak kun je iets verklaren met de meest simpele verklaring. De reden dat mensen dit uitgelegd moet krijgen heeft te maken met onze patroonherkenning.
Patroonherkenning stopt nooit
Betonlook verf is ook nog zo een gigantische verspilling van tijd en energie maar om terug te komen op patroonherkenning. Mensen zijn uitzonderlijk goed vergeleken met andere dieren in het herkennen van problemen en er een oplossing voor te bedenken. Een heel groot gedeelte van de maatschappij bestaat uit problemen en oplossingen voor die problemen. Maar mensen kunnen deze geweldige vaardigheid moeilijk uitzetten. En met hoe goed opgeleid we zijn, kunnen we theoretische problemen verzinnen die nergens op slaan. Zo zijn er allemaal samenzweringstheorieën die gewoon nergens op slaan en overal wat achter zoeken. Sorry jongen, de wereld is gewoon een chaotische plek.
Drie is het magische getal
Kalkverf komt in te veel variaties. Als het er drie geweest waren dan waren de mensen er meer tevreden over geweest. Dit heeft te maken met hoe mensen nadenken over patronen en het getal drie. Drie is een getal dat de mens constant tegenkomt. Dit is niet zo gek als je effe nadenkt. Drie is het eerste getal waar je een balans tussen dingen hebt en een patroon kan beginnen te zien. Op deze manier kun je dus het getal drie echt overal zien terwijl het eigenlijk gewoon logisch is en niks magisch is.
